จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เป็นจังหวัดในภาคตะวันตกของประเทศไทย เป็นจังหวัดที่มีรูปร่างยาวในแนวเหนือ-ใต้ และแคบในแนวตะวันออก-ตะวันตก โดยมีส่วนที่แคบที่สุดของประเทศไทย ระยะทางประมาณ 12 กิโลเมตร

จังหวัดประจวบคีรีขันธ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ไบยังการนำทางไปยังการค้นหา

บทความนี้เกี่ยวกับจังหวัดของไทย สำหรับความหมายอื่น ดูที่ ประจวบคีรีขันธ์ (แก้ความกำกวม)

จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ตราประจำจังหวัด เมืองทองเนื้อเก้า มะพร้าว สับปะรด สวยสด หาด เขา ถ้ำ งามล้ำน้ำใจ ข้อมูลทั่วไป อักษรไทย ประจวบคีรีขันธ์ อักษรโรมัน Prachuap Khiri Khan ชื่อไทยอื่น ๆ ประจวบ, บางนางรม ผู้ว่าราชการ พัลลภ สิงหเสนี (ตั้งแต่ พ.ศ. 2560) ข้อมูลสถิติ พื้นที่ 6,367.620 ตร.กม.[1] (อันดับที่ 32) ประชากร 543,979 คน[2] (พ.ศ. 2560) (อันดับที่ 49) ความหนาแน่น 85.40 คน/ตร.กม. (อันดับที่ 58) ISO 3166-2 TH-77 สัญลักษณ์ประจำจังหวัด ต้นไม้ เกด ดอกไม้ เกด ศาลากลางจังหวัด ที่ตั้ง ถนนสละชีพ ตำบลประจวบคีรีขันธ์ อำเภอเมืองประจวบคีรีขันธ์ จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ 77000 โทรศัพท์ (+66) 0 3260 3991-5 โทรสาร (+66) 0 3260 3991-5 เว็บไซต์ จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ แผนที่   ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย

จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เป็นจังหวัดในภาคตะวันตกของประเทศไทย เป็นจังหวัดที่มีรูปร่างยาวในแนวเหนือ-ใต้ และแคบในแนวตะวันออก-ตะวันตก โดยมีส่วนที่แคบที่สุดของประเทศไทย ระยะทางประมาณ 12 กิโลเมตร มีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่เป็นที่ตั้งศาลากลางจังหวัดอยู่ที่เทศบาลเมืองประจวบคีรีขันธ์ ในขณะที่เมืองที่มีประชากรมากที่สุดในจังหวัด คือ เทศบาลเมืองหัวหิน

เนื้อหา

• 1 ประวัติศาสตร์
• 2 ภูมิศาสตร์
• 3 สัญลักษณ์ประจำจังหวัด
• 4 การเมืองการปกครอง
  • 4.1 หน่วยการปกครอง
  • 4.2 ทำเนียบผู้ว่าราชการจังหวัด
• 5 การศึกษา
• 6 แหล่งท่องเที่ยว
  • 6.1 ศาสนสถาน
  • 6.2 อุทยาน
• 7 อ้างอิง
• 8 ดูเพิ่ม
• 9 แหล่งข้อมูลอื่น

ประวัติศาสตร์[แก้]

จังหวัดประจวบคีรีขันธ์มีประวัติศาสตร์ความเป็นมาไม่ค่อยแน่ชัด เนื่องจากเป็นพื้นที่แคบ ยามมีศึกสงครามยากแก่การป้องกันจึงต้องปล่อยให้เป็นเมืองร้างหรือยุบเมืองเป็นส่วนหนึ่งของเมืองเพชรบุรี ในอดีตเป็นเพียงเมืองชั้นจัตวาเล็ก ๆ ที่รวมกันอยู่ภายใต้การปกครองของเมืองเพชรบุรี พอถึงรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยจึงได้โปรดเกล้าฯ ตั้ง เมืองบางนางรม ที่ปากคลองบางนางรม แต่ที่ดินไม่เหมาะสมแก่การเพาะปลูกจึงย้ายที่ว่าการเมืองไปตั้งที่เมืองกุย ที่มีความอุดมสมบูรณ์และการตั้งบ้านเรือนหนาแน่นกว่า
ครั้นรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พ.ศ. 2398 โปรดเกล้าฯ ให้รวมเมืองกุย เมืองคลองวาฬ และเมืองบางนางรมเข้าด้วยกัน โดยที่ตั้งเมืองยังคงตั้งอยู่ที่เมืองกุย (คืออำเภอกุยบุรีในปัจจุบัน) และโปรดเกล้าฯ ให้เปลี่ยนชื่อเมืองกุยเป็น เมืองประจวบคีรีขันธ์ เพื่อให้ชื่อคล้องจองกันกับเมืองประจันตคีรีเขตซึ่งเดิมคือเกาะกงที่แยกออกจากจังหวัดตราด
ครั้นถึงรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พ.ศ. 2441 จึงย้ายเมืองมาอยู่ที่บ้านเกาะหลัก ต่อมาพระองค์ทรงจัดการปกครองแบบมณฑลเทศาภิบาล เมืองประจวบคีรีขันธ์ เมืองชั้นจัตวาซึ่งขึ้นตรงกับเมืองเพชรบุรี มีฐานะเป็นอำเภอเมืองประจวบคีรีขันธ์ สังกัดเมืองเพชรบุรี ในช่วงนี้เมืองปราณบุรีซึ่งมีอาณาเขตติดอำเภอเมืองประจวบคีรีขันธ์ด้านทิศเหนือและเคยมีฐานะเป็นเมืองชั้นจัตวาขึ้นกับเมืองเพชรบุรี ก็ได้จัดตั้งเป็นอำเภอเมืองปราณบุรี สังกัดเมืองเพชรบุรีด้วย^[3] ส่วนเมืองกำเนิดนพคุณขึ้นตรงกับเมืองชุมพร ด้วยมีพระราชดำริสงวนชื่อเมืองปราณไว้ (เมืองเก่าที่ตั้งอยู่ที่ปากน้ำปราณบุรี) ต่อมา วันที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2449 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้มีพระบรมราชโองการให้รวมเอาอำเภอเมืองปราณบุรี อำเภอเมืองประจวบคีรีขันธ์ เมืองเพชรบุรี และอำเภอกำเนิดนพคุณ เมืองชุมพร ซึ่งเป็นเมืองชั้นจัตวามาก่อน ตั้งเป็นเมืองปราณบุรี^[4] มีที่ทำการเมืองอยู่ที่ตำบลเกาะหลัก ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวจึงได้มีการเปลี่ยนชื่อเมืองปราณบุรีเป็นเมืองประจวบคีรีขันธ์ เพื่อป้องกันการสับสนกับเมืองปราณที่ปากน้ำปราณบุรี^[5][6] หลังจากมีการยกเลิกระบบการปกครองแบบมณฑลเทศาภิบาล เมืองประจวบคีรีขันธ์จึงไม่ได้ขึ้นตรงกับเมืองเพชรบุรีและมณฑลราชบุรีอีก

ภูมิศาสตร์[แก้]

จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ตั้งอยู่ในภาคตะวันตก ตามการแบ่งระบบ 6 ภาคอย่างเป็นทางการโดยคณะกรรมการภูมิศาสตร์แห่งชาติและราชบัณฑิตยสภา ในขณะที่การแบ่งภูมิภาคด้วยระบบ 4 ภาค (เหนือ กลาง อีสานใต้) จัดเป็นจังหวัดในภาคกลาง และการแบ่งทางอุตุนิยมวิทยาจัดเป็นจังหวัดในภาคใต้ตอนบน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์มีเนื้อที่ประมาณ 6,367.620 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ 3,979,762.5 ไร่ มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดใกล้เคียง ดังนี้

• ทิศเหนือ ติดต่อกับจังหวัดเพชรบุรี
• ทิศใต้ ติดต่อกับจังหวัดชุมพร
• ทิศตะวันออก ติดต่อกับอ่าวไทย
• ทิศตะวันตก ติดต่อกับประเทศพม่า

ความยาวจากทิศเหนือจรดทิศใต้ ประมาณ 212 กิโลเมตร และชายฝั่งทะเลยาวประมาณ 224.8 กิโลเมตร มีส่วนที่แคบที่สุดของประเทศอยู่ในตำบลคลองวาฬ อำเภอเมืองประจวบคีรีขันธ์ จากอ่าวไทยถึงเขตแดนพม่าประมาณ 12 กิโลเมตร ระยะทางจากกรุงเทพมหานครตามทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 4 (ถนนเพชรเกษม) ประมาณ 399 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทางประมาณ 4 ชั่วโมงเศษ และตามเส้นทางรถไฟสายใต้ ประมาณ 318 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทางประมาณ 4-6 ชั่วโมง

สัญลักษณ์ประจำจังหวัด[แก้]

• ดอกไม้ประจำจังหวัด: ดอกเกด (Manilkara hexandra)
• ต้นไม้ประจำจังหวัด: เกด (Manilkara hexandra)
• คำขวัญประจำจังหวัด: เมืองทองเนื้อเก้า มะพร้าว สับปะรด สวยสด หาด เขา ถ้ำ งามล้ำน้ำใจ

• 

  ตราประจำจังหวัดประจวบคีรีขันธ์
• 

  เกด ต้นไม้และดอกไม้ประจำจังหวัด

การเมืองการปกครอง[แก้]

หน่วยการปกครอง[แก้]

แผนที่อำเภอในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์

การปกครองแบ่งออกเป็น 8 อำเภอ 48 ตำบล 388 หมู่บ้าน

ลำดับ	ชื่ออำเภอ	อักษรโรมัน	พื้นที่ (ตร.กม.)	ระยะห่างจาก อำเภอเมือง (กม.)
1	เมืองประจวบคีรีขันธ์	Mueang Prachuap Khiri Khan	844.00	–
2	กุยบุรี	Kui Buri	935.40	34
3	ทับสะแก	Thap Sakae	538.00	43
4	บางสะพาน	Bang Saphan	868.00	55
5	บางสะพานน้อย	Bang Saphan Noi	720.00	71
6	ปราณบุรี	Pran Buri	765.37	88
7	หัวหิน	Hua Hin	838.90	88
8	สามร้อยยอด	Sam Roi Yot	871.90	109

จังหวัดประจวบคีรีขันธ์มีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นทั้งหมด 61 แห่ง ประกอบด้วย องค์การบริหารส่วนจังหวัด 1 แห่ง คือ องค์การบริหารส่วนจังหวัดประจวบคีรีขันธ์, เทศบาลเมือง 2 แห่ง ได้แก่ เทศบาลเมืองประจวบคีรีขันธ์ และเทศบาลเมืองหัวหิน, เทศบาลตำบล 14 แห่ง, และองค์การบริหารส่วนตำบล 44 แห่ง^[7] โดยรายชื่อเทศบาลทั้งหมดในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์มีดังนี้

อำเภอเมืองประจวบคีรีขันธ์ เทศบาลเมืองประจวบคีรีขันธ์ เทศบาลตำบล กม.5 เทศบาลตำบลคลองวาฬ อำเภอกุยบุรี เทศบาลตำบลกุยบุรี เทศบาลตำบลไร่ใหม่[ก]

อำเภอทับสะแก เทศบาลตำบลทับสะแก อำเภอบางสะพาน เทศบาลตำบลกำเนิดนพคุณ เทศบาลตำบลบ้านกรูด เทศบาลตำบลร่อนทอง

อำเภอบางสะพานน้อย เทศบาลตำบลบางสะพานน้อย อำเภอปราณบุรี เทศบาลตำบลปราณบุรี เทศบาลตำบลปากน้ำปราณ เทศบาลตำบลเขาน้อย

อำเภอหัวหิน เทศบาลเมืองหัวหิน เทศบาลตำบลหนองพลับ อำเภอสามร้อยยอด เทศบาลตำบลไร่ใหม่[ก] เทศบาลตำบลไร่เก่า

หมายเหตุ

^ก เทศบาลตำบลไร่ใหม่ตั้งอยู่ทั้งในอำเภอกุยบุรีและในอำเภอสามร้อยยอด

ทำเนียบผู้ว่าราชการจังหวัด[แก้]

ทำเนียบผู้ว่าราชการจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ชื่อ ช่วงเวลาดำรงตำแหน่ง 1. พระพิชัยชลสินธ์ (จันทร์ ไชยมงคล) ไม่ทราบข้อมูล 2. พระพิชัยชลสินธ์ (สิงห์ ไชยมงคล) ไม่ทราบข้อมูล 3. พระพิชัยชลสินธ์ (พุธ ไชยมงคล) ไม่ทราบข้อมูล 4. หลวงบริบาลคีรีมาส (ิทม) พ.ศ. 2436 5. พระพิบูลย์สงคราม (จร) พ.ศ. 2444–2450 6. หม่อมเจ้าปรานีเนาวบุตร นวรัตน พ.ศ. 2450–2458 7. พระยาสวัสดิ์คีรีศรีสมันตราษฎรนายก พ.ศ. 2458–2471 8. อำมาตย์เอกหม่อมเจ้าทองเติม ทองแถม พ.ศ. 2471–2476 9. หลวงภูวนารถนรานุบาล พ.ศ. 2476–2478 10. พระบริหารเทพธานี พ.ศ. 2478–2479 11. หม่อมทวีวงศ์ถวัลยศักดิ์ พ.ศ. 2480 12. หลวงวิมลประชาภัย พ.ศ. 2480 –2481 13. นาวาโทขุนจำนงภูมิเวท พ.ศ. 2481 14. ขุนบำรุงรัตนบุรี พ.ศ. 2481–2484 15. นาวาโทสุรชิตชาญฤทธิ์รณ สุวรรณโนดม พ.ศ. 2485–2487 16. นายแม้น อรจันทร์ พ.ศ. 2482–2487 17. ขุนสำราญราษฎร์บริรักษ์ พ.ศ. 2487–2488 18. นายอุดม บุญยประสพ พ.ศ. 2488–2489 19. ขุนสนิทประชาราษฎร์ พ.ศ. 2489–2490 20. ขุนปัญจพรรคพิบูล (พิบูล ปัญจพรรค์) พ.ศ. 2490–2491 21. นายถนอม วิบูลย์มงคล พ.ศ. 2491–2492 22. นายแสวง พิมทอง พ.ศ. 2492–2494 23. นายประสงค์ อิศรภักดี พ.ศ. 2494–2495 24. นายอรรถ วิสูตรโยธาพิบาล พ.ศ. 2495 25. พันตำรวจเอกจำรัส โรจนจันทร์ พ.ศ. 2495–2496

ทำเนียบผู้ว่าราชการจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ (ต่อ) ชื่อ ช่วงเวลาดำรงตำแหน่ง 26. นายแสวง รุจิรัตน์ พ.ศ. 2496 27. พันตำรวจเอกตระกูล วิเศษรัตน์ พ.ศ. 2496–2497 28. นายประสงค์ อิศรภักดี พ.ศ. 2497–2499 29. นายสอาด ปายะนันท์ พ.ศ. 2499–2503 30. นายประจักษ์ วัชรปาน พ.ศ. 2503–2510 31. นายประหยัด สมานมิตร พ.ศ. 2510–2513 32. นายสุวิทย์ ยิ่งวรพันธุ์ พ.ศ. 2513–2515 33. นายสุชาติ พัววิไล พ.ศ. 2515–2518 34. นายสอาด ศิริพัฒน์ พ.ศ. 2518–2519 35. นายปฐม สุทธิวาทนฤพุฒิ พ.ศ. 2519–2522 36. นายมานิต วัลยะเพ็ชร์ พ.ศ. 2522–2523 37. นายเสน่ห์ วัฑฒทาธร พ.ศ. 2523–2525 38. นาวาเอกจำลอง ประเสริฐยิ่ง พ.ศ. 2525–2526 39. นายบรรโลม ภุชงคกุล พ.ศ. 2526–2528 40. หม่อมหลวงภัคศุก กำภู พ.ศ. 2528–2529 41. นายบุญช่วย ศรีสารคาม พ.ศ. 2529–2532 42. ร้อยเอกอำนวย ไทยานนท์ พ.ศ. 2532–2537 43. นายกอบกุล ทองลงยา พ.ศ. 2537–2539 44. นายประสงค์ พิทูรกิจจา พ.ศ. 2539–2547 45. นายกิตติพงษ์ สุนานันท์ พ.ศ. 2547–2549 46. นายประสงค์ พิทูรกิจจา พ.ศ. 2549–2551 47. นายปานชัย บวรรัตนปราณ พ.ศ. 2551–2552 48. นายวีระ ศรีวัฒนตระกูล พ.ศ. 2552–2558 49. นายทวี นริสศิริกุล พ.ศ. 2558–2560 50. นายพัลลภ สิงหเสนี พ.ศ. 2560–ปัจจุบัน

การศึกษา[แก้]

ดูเพิ่มเติมที่: รายชื่อโรงเรียนในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์

• มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ วิทยาเขตวังไกลกังวล
• มหาวิทยาลัยสวนดุสิต ศูนย์หัวหิน
• มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ หัวหิน
• วิทยาลัยการอาชีพวังไกลกังวล
• วิทยาลัยเทคโนโลยีประจวบคีรีขันธ์
• วิทยาลัยเทคนิคประจวบคีรีขันธ์
• วิทยาลัยการอาชีพบางสะพาน
• วิทยาลัยการอาชีพปราณบุรี

แหล่งท่องเที่ยว[แก้]

อ่าวมะนาว

อุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด

อ่าวน้อย

• ศาลหลักเมืองจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ สร้างขึ้นมาในสมัย ร.ต.อำนวย ไทยานนท์ เป็นผู้ว่าราชการ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดชทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช สยามมกุฎราชกุมาร เสด็จพระราชดำเนินแทนพระองค์ทรงเปิดศาลหลักเมือง เมื่อวันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2537 เพื่อให้เป็นสิริมงคลและเป็นหลักชัยคู่บ้านคู่เมือง

• ชายฝั่งทะเลสมเด็จพระนเรศวรมหาราช เป็นชายฝั่งทะเลในพื้นที่แหลมผักเบี้ย ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้เรียกชื่อชายฝั่งทะเลของจังหวัดเพชรบุรี-จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ซึ่งมีความยาว 200 กิโลเมตร^[8] มีความยาวคอดไปถึงอำเภอบางสะพาน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์^[9] เพื่อแสดงถึงวีรกรรม พระปรีชาสามารถของสมเด็จพระนเรศวรมหาราชและเพื่อประกาศพระเกียรติคุณของพระมหากษัตริย์ไทย ให้ปรากฏพระนามบนแผนที่^[10]

• หาดบ้านกรูด
• อ่าวมะนาว
• อ่าวประจวบ
• อ่าวน้อย
• ด่านสิงขร
• อุทยานวิทยาศาสตร์พระจอมเกล้า ณ หว้ากอ (พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำหว้ากอ)
• อุทยานราชภักดิ์

ศาสนสถาน[แก้]

• วัดคลองวาฬพระอารามหลวง
• วัดธรรมมิการามวรวิหาร (วัดเขาช่องกระจก)
• วัดเกาะหลัก
• วัดเขาอิติสุคโต
• วัดใหญ่คลายคีรี (เขาอิติสุคโต 2)
• วัดพรหมรังษี (เขาอิติสุคโต 3)
• วัดห้วยมงคล
• วัดทางสาย
• วัดตาลเจ็ดยอด

อุทยาน[แก้]

• อุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด
• อุทยานแห่งชาติหาดวนกร
• อุทยานแห่งชาติกุยบุรี
• อุทยานแห่งชาติน้ำตกห้วยยาง

อ้างอิง[แก้]

1. กระโดดขึ้น ↑ ศูนย์สารสนเทศเพื่อการบริหารและงานปกครอง. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ข้อมูลการปกครอง." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.dopa.go.th/padmic/jungwad76/jungwad76.htm [ม.ป.ป.]. สืบค้น 18 เมษายน 2553.
2. กระโดดขึ้น ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2557." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/pk/pk_57.pdf 2558. สืบค้น 1 มีนาคม 2558.
3. กระโดดขึ้น ↑ ประกาศกระทรวงมหาดไทย [[ปรับปรุงการจัดตั้งแบ่งเขตแขวงเมืองเพ็ชร์บุรีเสียใหม่ โดยให้มี ๖ อำเภอ และการจัดกรมการอำเภอ] ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่๑๘ ตอนที่ ๕ ประกาศ ณ วันที่ ๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๔๔ หน้าที่ ๕๙
4. กระโดดขึ้น ↑ ประกาศ ตั้งเมืองปราณบุรี ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ ๒๓ ตอนที่ ๔๑ ประกาศ ณ วันที่ ๖ มกราคม พ.ศ. ๒๔๔๙ หน้าที่ ๑๐๖๒
5. กระโดดขึ้น ↑ ประกาศ เปลี่ยนนามเมืองปราณบุรี เป็นเมืองประจวบคีรีขันธ์ ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ ๓๒ ตอนที่ ๐ ก ประกาศ ณ วันที่ ๒๒ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๕๘ หน้าที่ ๑๗๖
6. กระโดดขึ้น ↑ สุรินทร์ บัวงาม."บันทึกตำนานเมืองปราณบุรี", ประจวบคีรีขันธ์ : สภาวัฒนธรรมอำเภอปราณบุรี, 2544. หน้า 87-88 อ้างใน http://gold.rajabhat.edu/rLocal/stories.php?story=03/11/18/8802034
7. กระโดดขึ้น ↑ ข้อมูลจำนวน อปท. แยกรายจังหวัด กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น
8. กระโดดขึ้น ↑ พระราชกฤษฎีกาถอนสภาพที่ดินอันเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินสำหรับพลเมืองใช้ร่วมกัน ในท้องที่ตำบลแหลมผักเบี้ย อำเภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี พ.ศ. ๒๕๔๙ เล่มที่ ๑๒๓ ตอนที่ ๘๐ ก ประกาศ ณ วันที่ ๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๙ หน้า ๑
9. กระโดดขึ้น ↑ ชายฝั่งทะเลสมเด็จพระนเรศวรมหาราช
10. กระโดดขึ้น ↑ ประชาสัมพันธ์การเรียกชื่อชายฝั่งทะเล ตั้งแต่บริเวณหาดเจ้าสำราญ อ.เมืองเพชรบุรี จ.เพชรบุรี ถึง อ.บางสะพาน จ.ประจวบคีรีขันธ์ว่า"ชายฝั่งทะเลสมเด็จพระนเรศวรมหาราช"